19 de des. 2010

6 horas pista de Can Dragó

....avituallandome pasado la maratón.....
...rodando a buen ritmo sobre el km 30...
...hasta disfruté durante algunos km.....be happy!!!
Después de 4 maratones, tocaba una prueba de fuego en las 6 horas pista de Can Dragó, un clásico dentro de las 24 horas organizadas por Correrdors.Cat, y que colaboran con la Marató de TV3, tanto con los derechos de inscripción de cada una de las pruebas como con cada uno de los km que realizamos los participantes entre todas las pruebas.....una forma diferente de correr, de ser solidario y de pasarlo bien......hoy volvía al Ultrafondo.....pero, finalmente, el ultra se quedó por el camino....
Tenía claro antes de comenzar la prueba que quería vaciarme, quería rodar fuerte, sufrir y terminar con un resultado que me llenara lo suficiente y que me diera un poco de alas para mi próximo reto.....y así salí, sin nada que perder, pero con mucho que ganar.....
Tras dormir apenas 4 horillas, tema trabajo, me presenté en la prueba motivado y con ganas de correr, y así lo hice desde la primera vuelta....salida explosiva y rompiendo la carrera como a mi me gusta, quería destacarme un poco y estabilizar el ritmo que tenía previsto sobre el km 3, aproximadamente....pero, mi tirón inicial no hizo más que despertar a los otros corredores también, y tan solo logré ir primero en solitario el primer km y medio, con pase por el km1 en 3.54.....que para ser unas 6 horas, no está nada mal...poco después me alcanzó Víctor, con el que compartí la primera posición hasta el km 3.5, luego me dejé caer un poco, con la intención de coger ya mi velocidad de crucero estimada, sobre los 5 m/km, pero al ser rebasado por Massa, me animé....y me resistí a perder el contacto con la cabeza de carrera, y seguí rodando durante varios km a ritmos bastante inferiores a 4.30, así hasta el km 20 aproximadamente nos sucedíamos en los primeros puestos Massa, Víctor, Alberto y yo mismo gracias a las paradas técnicas de nosotros mismos.....
El pase por la media-maratón, muy rápido, 1.32, como la semana pasada en la Marató de Castelló, pero las sensaciones eran buenas, notaba las piernas pesadas, pero podía rodar bien y me veía con cuerpo para aguantar más tiempo a esos ritmos.....Al pase por el tercio de carrera, dos horas, 26 km en las piernas, el ritmo de cabeza es espeluznante, pero con este ritmo tan solo era cuarto!!!!
Sigo sintiéndome bien, incluso acelero el ritmo, pero noto unas molestias en el empeine del pie izquierdo, molestias que se acentúan por momentos y que llegan a dolor alrededor de las dos horas y media, en esos momentos tan solo pienso en el giro de sentido, ya que a las tres horas de carrera girábamos el sentido de carrera, pensé que quizás era de girar siempre hacia el mismo lado y pisar mal por una uña que tengo rota en el pie.....
Finalmente, después de una larga media hora, cambiamos el sentido de carrera, sigo en cuarta posición, y empieza la cuenta atrás, el tercer clasificado anda un par de vueltas por delante, mientras que el quinto venía 5 vueltas por detrás....así que tan solo tenía que regular mi ritmo y administrar bien las fuerzas que me quedaban.....dejando los de delante ya como inalcanzables, salvo petada, claro....pero bien concentrado con Luís que apretaba por detrás.....
Tomo un mini-bocadillo, un poco de isotónico y sigo corriendo.....falta poco para llegar a la distancia maratón, hecho que me ilusionaba especialmente, ya que sería la quinta, si solo fueran esos 42 km, en 9 semanas.....aprieto un poco, pero el maldito dolor del empeine no aminora, incluso noto como se va acentuando....intento mantener la cabeza fría y desviar la atención de ese dolor....los ritmos de carrera, sobretodo de cabeza han aminorado considerablemente, por lo que mi bajón de ritmo se difumina bien entre los participantes que, salvo alguno de detrás que corre en progresión, vamos a la baja....completo la maratón en 3.26, 4 minutos mejor de lo previsto...
Quiero pensar en positivo, tan solo dos horas y media por delante para completar estas 6 horas, pero el dolor es cada vez más agudo, me duele bastante y siento como suben esas molestias por el tibial, así que paro un poco, estiro, pero el dolor sigue ahí....así que valoración de urgencia..
- cual es mi objetivo??? El Enduro Doble Ironman
- qué gano sufriendo con ese dolor arrastras??? Nada, tan solo riesgo de una posible lesión, quizás importante y que me rompa la temporada....
Hago un par de vueltas caminando, pero el dolor sigue ahí, y correr o caminar de esa manera durante dos horas más no me iban a aportar nada positivo....me resistía a abandonar la prueba, pero sin lugar a dudas, era la opción más inteligente que podía tomar.....tras un rato en la zona de avituallamiento, me abrigo y, finalmente, me quito el chip y lo doy a la organización parando el crono en 3.53...
Datos de Carrera:
Vueltas realizadas: 114
km recorridos: 45.6
vuelta rápida: 1.36
posición: 18/21
A lo largo de mi vida deportiva, este es mi tercer abandono en una prueba, tras el abandono en el Altriman del año pasado en el km 10 de carrera a pie, y el abandono en las 6 horas de natación de Sabadell, también el año pasado, tras algo más de 4 horas nadando.....y no me siento nada orgulloso de ello, y me arrepiento y me arrepentiré toda la vida de estos abandonos, sobretodo del del Altriman, todo cuestión de coco, mientras que los dos restantes reconozco que he sabido escuchar al cuerpo y que una parada a tiempo, puede significar una victoria a la larga.....como mínimo, eso quiero pensar.....
Felicito a Massa, menudo carrerón, a Víctor, otro carrerón y al incombustible Luís, así como a todos los finishers y los que lo intentamos, pero me quito el sombrero con los increíbles participantes de las 24 horas....Javier, Xabier, Antonio, Joaquim, Joel......eso sí que es valor.....un día de estos, espero poderlo intentar junto a vosotros también!
Próximo dorsal, Cursa del Riu Ripoll 10 km!

3 comentarios:

Jordi ha dit...

Ens veiem al Riu Ripoll !!! Bona decisió, díficil de prendre, però cla escoltar al cos de tant en tant. Peròm, per sobre de tot, felicitats per la 5a marató en 9 setmanes!! no tinc paraules !!!!

xavi marina ha dit...

molt intel.ligent !
al final, molt bon entreno i un dia diferent

Roger ha dit...

trencar-se per una prova així, penso que no hagués tingut cap sentit.