22 d’abr. 2012

TRIATLO DOBLE OLIMPIC TERRES DEL EBRE

Hoy volví a sentirme triatleta, tras las desastrosas carreras en Lanzarote y Valencia, volví a disfrutar de lo lindo con el TRI, no estoy en un gran momento de forma, pero creo que pude optimizar la misma para obtener el mejor resultado que podía obtener hoy....
Con el sueño cambiado, puesto que he trabajado toda la semana de noches, a excepción de ayer, y además con el disgusto de ver el Barça tirar la liga....y después de una buena semana de carga de entrenos, hoy tocaba un TRI, un doble olímpico, mi tercero con esta denominación después de Elche y Lorient, con ganas pero con serias dudas de como podría responder mi cuerpo.
Agua fresquita para comenzar, 15.1, así que a punto de ser recortado este sector, por suerte se pudo nadar al completo y además, creo que con unas distancias muy correctas, sector a dos vueltas en el que nadé muy muy mal, realicé una muy mala salida, abriéndome en exceso y dejándome llevar por la corriente lejos de la trayectoria correcta....las sensaciones no eran demasiado buenas, pero no me rendí y poco a poco cogí una buena velocidad de crucero, sin sufrir en ningún momento, nadando largo pero con una frecuencia un poco pobre....pesaba el entreno el viernes....
A pesar de todo conseguí salir en el puesto 24 de la general, con un tiempo de 49.31...lenta transición y un poco aturdido consigo sacarme el neopreno y agarrar la bici, primeros km llanos, por los arrozales, tipo Ironcat...que buenos recuerdos, el viento es ligero, muy soportable y muy inferior a las previsiones iniciales....
Primeros 20 km bastante rápidos aunque perdiendo algún puesto...llegaba la parte dura, unos 25 de de continua subida, ligera subida pero todo picando hacia arriba y con algún tramo con algo más de viento pegando de cara, por suerte, algún giro te aportaba un pequeño descanso para recuperar...era vital subir a ritmo y acoplado al máximo para minimizar el viento....me encontré bastante bien y mucho mejor de lo esperado, además solo perdí una posición en la subida hasta La Senia....allí me esperaban Victor y Kakau dando ánimos, una pequeña inyección para afrontar el tramo final de bici.
Seguía un tramo ondulado, de falso llano con varios toboganes, unos 20 km más, bastante rompepiernas, donde note bastante la falta de costumbre de rodar con la cabra, tenía que darme algún respiro más y soltar los acoples para coger aire...sin dejar de darle a los pedales....
Finalmente llegué al tramo final, un rápido descenso hasta el pueblo de Jesus, donde no conseguí bajar del todo cómodo primero, por el viento que hacía, en esta zona se notaba más de forma lateral y luego por un extraño ruido que me hacía la bici, no las tenía todas de acabar con la bici entera....
Llego a la zona de transición, no quiero ni tengo tiempo de mirar la cantidad de bicis que hay en boxes, me siento bastante entero antes de comenzar a correr, ahora sí, transición mucho más rápida y al lío...Parcial 37 y 2.32, a una media de 33.5!
Salimos del pueblo y pronto nos adentramos por una zona de pista, con un par de buenas subidas, no las tengo todas, pienso que si toda la carrera es así de dura y con el piso tan irregular las iba a pasar canutas, por suerte después de la subida llegó un tramo de bajada hasta coger la via verde, un recorrido llano, de tierra prensada, pero mucho más rodador, circuito de ida con el viento en contra y la vuelta ligeramente a favor....lo malo del circuito que solo coincidía los primeros 5 km de ida con los últimos 5 de vuelta para tomar referencias con los rivales y amigos...así que tocaba mirar al frente y rodar dándolo todo....
Me sentí bien, después de salir algo fuerte y recuperar el ritmo en la via verde, pude correr a ritmo constante y bastante bien, para lo que acostumbro a correr yo, rodando a 4.21 de promedio...además con la satisfacción de solo recuperar posiciones en la carrera, tan solo fui adelantado por un corredor...algo totalmente inhabitual para mi....y con la sensación de poder seguir un rato más a este ritmo...
Después de terminar la carrera en 1.27 clavados, puesto 24 de la general y un tiempo final de 4.49.10, cumpliendo mis mejores expectativas, entrando entre los 50 primeros y bajando de las 5 horas, una satisfacción increíble me abordaba...estaba contento, por fin, después de mucho tiempo y sin planificarme específicamente para ello, una carrera redonda, yendo a verlas venir y saliendo todo bastante de cara.....
Foto de grupo, afinando con los amigos la preparación para el Ironman de Lanzarote, a mi me faltará antes otra cita con la distancia, una semana antes en el Ironcat....a ver si tengo suerte y sale otro buen día....
Llegar a meta y tener a alguien como mi hija esperando no tiene precio....la lástima es que minutos antes de terminar se había caído jugando y se habia ido al hospital a curar la herida....pero tras la vuelta, un simple beso, un abrazo y esa pedazo de sonrisa, la mejor satisfacción del día....
Ahora toca seguir trabajando una semana más duro, trabajando de noche, acomulando horas de entreno, en especial encima de la bici y añadiendo algo más de calidad a los entrenos, y luego empezar a compensar el sacrificio realizado y, si hay suerte, a recoger los frutos de lo cosechado...
Esta semana toca el SHORT TRAIL DE BCN, una dura media maratón de montaña para quemar piernas.....
VAMOS!!!!


4 comentarios:

tri-famili ha dit...

Felicitats Robert un altre al sac.
SALUT

Unknown ha dit...

feliciades, un placer volver a verte de compañero en una carrera y a cuidar a la peke!

Salva ha dit...

Enhorabuena Robert!!! Buenos parciales!!!! VAMOOOOOOS!!!!!!

Raúl Muñoz ha dit...

Felicitats, Robert!

Bona cursa. Anar millor del previst sempre fa il·lusió. Coincidirem aquest dissabte en la Short Ultra Trail (vaig ser l'afortunat que va guanyar la porra i la inscripció).
A veure què faig/fem.